پارک ( آنجلین پرلجوکاج ) : “Le Parc” اولین کار پرلیوکاج در اپرای پاریس ، در سال 1994 بود که به سرعت به موفقیت رسید. این یک مدیتیشن سه قسمتی در راه شهوت و عشق است که توسط اشرافی از قرون 17 و 18 تصویب شده است این نمایش توسط پیر چودرولوس د لاکلوس در سال 1782 و مادلین دو اسکودری در 1654 “Clélie، اجرا شده است. به عبارت دیگر بسیاربسیار فرانسوی است.
آنجلین پرلیوکاج در پاریس متولد شد و قبل از روی آوردن به رقص معاصر، زیر نظر کارین وانر، شروع به مطالعه باله کلاسیک کرد. در سال 1980 برای کار با زنا رومت و مرس کانینگهام به نیویورک رفت و تحصیلات خود را در فرانسه با طراحان رقص ویولا فاربر و کوئنتین رویلیه از سر گرفت. در دسامبر 1984، قبل از اینکه شرکت خود را پیدا کند، به دومینیک باگوئت پیوست.
نیازی نیست که با این رمان ها و به تصویر کشیدن لذت های بدیع و تعقیب و گریز عاشقانه بزرگ شده باشید تا به نقطه “لوپارک” برسید . این پرفورمنس با در کنار هم قرار دادن خواستگاری رسمی و کنار گذاشتن‌های نفسانی ، بین رمانتیک و اروتیک تعادل بسیار خوبی برقرار می کند.
پارک ( آنجلین پرلجوکاج )
بیشتر باله خیالی از سرگرمی ها و بازی های اشرافی فرانسه است-لباس های شیطانی و پیراهن های شیطانی ، مخفی کاری در باغ ، خندیدن و هق هق زدن ، کرینولین و هوس کروات-برگرفته از عصاره های آهنگسازی زیبای موتسارت و کنسرتوهای پیانو است.
خوشبختانه آقای پرلجوکای ، که از سابقه رقص معاصر برخوردار است ، در برابر تمایل به اشاره به رقص معادل “تئاتر شاهکار” مقاومت می کند. دنیای زیبا او توسط یک کوارتت مرد معاصر که با دقت استاکاتو به موسیقی الکترونیکی توسط گوران وجوودا حرکت می کند ، تنظیم و زمینه سازی شده است ، در حالی که مجموعه تیره و تقریباً تیری لپروست بیشتر شبیه خانه های عمومی است تا ورسای.
پارک ( آنجلین پرلجوکاج ) : ریاضت این ابزارهای قاب بندی یک نکته ضروری از گسیختگی را ارائه می دهد ، و زیبایی را روی صحنه به عنوان بخشی از تخیل جمعی ما نشان می دهد و نه به عنوان تصویری واقع گرایانه از زمان و مکان.
موارد مرتبط
نظرات
برای فرستادن دیدگاه، باید وارد شده باشید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.