رقص بوتو | A Summer Storm by Hijikata Tatsumi

کاوش در فرهنگ ژاپن بدون جستجو در دنیای رقص بوتو که به “رقص تاریکی” نیز معروف است، کامل نخواهد بود. این فرم رقص آوانگارد یکی از عناصر اصلی فرهنگ ژاپنی در دوره پر هرج و مرج پس از جنگ در دهه 1950 است.

این مطلب مرور کوتاهی‌ست بر رقص بوتو (از جمله اینکه چرا آن را “رقص تاریکی” می نامند.) با خواندن این مطلب کوتاه دریافت بهتری از آنچه در ویدیو پیش رو خواهید دید بدست می‌آورید.

“Butoh” یک کلمه ترکیبی است که از دو کاراکتر کانجی (舞踏) به معنای “رقص” و “گام” تشکیل شده است. اما این نام کامل رقص نیست. در ابتدا به آن «انکوکو بوتو» (暗黒舞踏) می گفتند که به معنای «رقص تاریکی» است.

معنای بوتو به دلیل مضمون تاریک و تحریف شده رقص به اصطلاح «رقص تاریکی» است. برخی از منتقدان حتی از کلمات بسیار افراطی برای توصیف آن استفاده می کنند، از جمله “انحرافی” و “گروتسک”.

تاریخچه اولیه رقص بوتو

بوتو در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 به عنوان زاییده افکار رقص افسانه ای ژاپنی، تاتسومی هیجیکاتا و رقصنده کازوئو اوهنو به وجود آمد.

هدف از رقص بوتو واکنشی به صنعت تئاتر در ژاپن در آن زمان است که به طور فزاینده ای در حال غربی شدن بود.

هیجیکاتا در طی یک مصاحبه اظهار داشت که می‌خواهد با بوتو «از سبک‌های غربی رقص، باله و مدرن دور شود» و به جای آن به زیبایی‌شناسی بازگردد: «حرکات طبیعی مردم عادی».

و در واقع، رقص ankoku butoh که او در نهایت ایجاد کرد، هیچ شباهتی به رقص‌های سبک، مطبوع و برازنده غرب مانند باله نداشت. در عوض، رقص مملو از “حرکات بدنی خام و عادات غریب و عجیب” است.

خود هیجیکاتا احتمالاً به بهترین نحو این را بیان کرده است: “بوتو به معنای حمله به ظرافت (میابی) و دست کم گرفتن (شیبوی) است که در زیبایی شناسی ژاپنی ارزشمند است.”

اولین قطعه بوتو به نام “رنگ های ممنوع” (禁色) درباره ازدواج یک مرد همجنس گرا با یک زن است. همجنس گرایی در جامعه ژاپنی در آن زمان به شدت تابو بود، بوتو ابتدا به آن توجه کرد و موضوع را با جزئیات گرافیکی روی صحنه بررسی کرد.

میپرسی چقدر گرافیکی؟

این قطعه با فشار دادن مرغ زنده بین ران بازیگر به پایان رسید.

تماشاگران در آن زمان این موضوع را خیلی خوب نپذیرفتند و واکنش های منفی علیه هیجیکاتا بسیار زیاد بود. جشنواره ای که میزبان اولین نمایش این قطعه بود، هیجیکاتا را از شرکت بیشتر منع کرد.

خوشبختانه، این پایان رقص بوتو نبود.

به لطف Kazuo Ohno و تداوم Hijikata، butoh نه تنها به عنوان یک هنر شوک ناپایدار محو نشد، بلکه رونق گرفت. این زوج تکنیک‌های رقص را بیشتر توسعه دادند و آن‌ها را به دانش‌آموزانی که گروه‌های رقص خود را ایجاد کردند و در سراسر ژاپن اجرا کردند، آموزش دادند.

که گروه های رقص بوتو شروع به صادرات این فرم رقص عجیب و غریب به خارج از کشور کردند. شناخته شده ترین گروه بوتو در آمریکای شمالی Sankai Juku است که هنوز هم فعال و در حال فعالیت است.

دعوت میکنم با تهیه این اثر، رقص بوتو شگفت انگیز هیچیکاتای افسانه ای را تماشا کنید.

اطلاعات فیلم:

زمان فیلم: 01:11:00

کیفیت فیلم: نسبت به قدیمی بودن فیلم عالیه و تصویر فیلم رنگی می‌باشد.

نویسنده متن: مهرسا پروانه

اکتو پلتفرم جامع فعالان تئاتر و سینما