خستگی جاذبه ( حسین چالایان ) | Gravity Fatigue _ Hussein Chalayan

خستگی جاذبه حسین چالایان چیزی فراتر از یک نمایش است. او با اینستالیشن های ویدئویی و هنری کار می کند و مرد ایده پردازی است. رسانه اصلی او همچنان زبان مد است و به نظر می رسد در اولین کار تئاترش هم که خستگی جاذبه نام دارد نمی‌تواند کت واک را پشت سر بگذارد.  

 طراحی خیره کننده صحنه و نور و همچنین هنر خلاقانه ای که چالایان و طراح رقصش، دیمین جالت، حول موضوع اصلی خود ردیف می کنند: کاوش بدن در حالت های سرگردان وغریبی است که غیرممکن است در شما جاذبه‌ای ایجاد نکند.

حسین چالایان دراولین اثر خیره کننده‌اش از بیش از ۱۰۰ لباس استفاده کرده‌است. لباس هایی که قابلیت تبدیل شوندگی دارند. لباس های رسمی که پر زرق و برق و پولکی می‌شوند، لباس های عجیب و غریبی که گویی زندگی مستقلی برای خودشان دارند، لباس‌هایی که صاحبشان را تسخیر می‌کنند، لباس‌هایی یکسره و عجیب و انواع و اقسام دیگری که از طریق آنها می‌توانیم در ذهن اسرارآمیز حسین چالایان کاوش کنیم.

خستگی جاذبه به شکل ترسناک و جسورانه‌ای مینی‌مال است. ترکیب نور، پارچه و صدا مسحور کننده و بشدت کافی و بجا استفاده شده است.

پرفورمنس خستگی جاذبه به کارگردانی حسین چالایان

این نمایش در 18 بخش مختلف ارائه شده است که هر کدام به موضوع خاصی می پردازد. چالایان با موضوع بیگانه نیست – هر یک از نمایش های گروه او معمولاً بر اساس یک موضوع یا ایده است و پروژه های هنری او مانند “خستگی جاذبه” نیز سرزمین های یک موضوع خاص را بررسی کرده است.

او با همکاری طراح رقصش به دنبال لایه برداری از مفاهیم هویت در نمایشی آشکار و احساسی بودند. چالایان و جالت عملکرد را در اطراف لباس و همچنین ایده هایی که می خواستند با هم ارتباط برقرار کنند، توسعه دادند.

لباس‌ها جزء لاینفک اجرا هستند. پژواک قطعات کلاسیک چالایان را می توان در بخش هایی مانندElastic Bodies، که یادآور آثار او در سال 1998 است ویا Delayed Presence، که دارای آثاری الهام گرفته از لباس Airmail او در سال 1999 است، شناسایی کرد.

این نمایش صحنه های شگفت‌انگیز زیادی دارد که دوست دارید به دفعات آن‌ها را ببینید، برای مثال در یک صحنه، با تفکیک بین بالاتنه و پایین تنه از طریق تفاوت در کت و دامن، رقصندگان بازی می کند. این حرکت به زیبایی هماهنگ با لباس و موسیقی کار می کند و توهمات بصری بسیار هیجان انگیزی را ایجاد می کند که توسط گروه با موفقیت از کار درآمده است. صحنه پایانی به طرز شگفت انگیزی کمیک است و نمایش دارای چند تک نوازی و دوئت بسیار مبتکرانه است. به طور کلی، زمینه های تخصص چالایان و جالت به طرز باشکوهی با هم ترکیب می شوند.

با تمامی این موارد به قطعیت میتوان گفت خستگی جاذبه تئاتری است که لذت تماشا را نصیبتان خواهد کرد اما در حالی که بیشتر نمایش هیجان انگیز است، برخی از صحنه های اولیه را می توان بیشتر توسعه داد. برخی از طراحی های رقص به خوبی با موسیقی تداخل دارند. دنباله ترامپولین، فوق العاده است اما گاهی اوقات می‌توانست ارتباط بهتری برقرار کند، و گاهی اوقات موسیقی متناقض است و از نمایش کم می‌کند. همچنین می‌تواند از انتقال‌های بیشتری به جای خاموشی استفاده کند، زیرا جریان اکشن را از بین می‌برد و مخاطب را از تجربه خارج می‌کند.

تمام این جستار درباره‌ی خستگی جاذبه زمانی به دردمان خواهد خورد که نمایش را ببینیم و به تمام کاری که چالایان قصد انجامش را داشته در تمامی قسمت‌ها دقت کنیم.

لذت ببرید!

مشخصات فیلم:

کیفیت: 720

زمان نمایش: 01:14:00

نویسنده: مهرسا پروانه

اکتو پلتفرم جامع فعالان تئاتر و سینما